Kot rosyjski niebieski

Kot rosyjski niebieski - rasa krótkowłosego kota, pochodząca z zachodniej Rosji. Znany także jako kot archangielski lub kot maltański. Jest rasą naturalną^.

Początek rasy datuje się na XVII wiek. Była zagrożona wyginięciem podczas II wojny światowej, lecz udało się ją ocalić poprzez krzyżowanie z rasami orientalnymi (m.in kotami syjamskimi, balijskimi itp.). Odmiany barwne (biały i czarny) nie są uznawane przez większość federacji. Koty te przybyły do Europy z Archangielska (stąd ich nazwa) ok. roku 1860 z marynarzami powracającymi do Anglii. Na wystawie zaprezentowane po raz pierwszy w 1875 roku w Crystal Palace jako Koty Archangielskie. Odmiany barwne, zostały wychodowane przez krzyżowanie z kotami domowym.

Wygląd:

Jest kotem średniej wielkości o smukłej sylwetce. Kot rosyjski ma stosunkowo długie nogi, zakończone małymi owalnymi łapkami. Pojawiające się cechy kotów orientalnych - mogące się pojawiać ze względu na wcześniejszą konieczność krzyżowania z m.in. kotami syjamskimi - są uznawane w/g standardu za wadę. Oczy w kształcie migdałów, na ogół zielonego koloru, odstępstwo od tego (kolor żółtawy - typowy u młodych kociąt tej rasy) stanowi wadę u kotów dorosłych. Uszy są duże i postawione.

Ta sama kotka - przykład barwy futra

Piękne, pluszowe futro jest niebieskawo-szare, natomiast skóra jest niebieska (co widać wyraźnie na wewnętrznej stronie ucha). Nos oraz poduszki łapek - zgodnie ze standardem powinny być lawendowe. Charakterystyczne jest umaszczenie "podwójnego futra" "połysk" jest spowodowany bezbarwnymi końcówkami szarego włosia dodatkowo jest ono miękkie w dotyku ze względu na Podszerstek (jedynie koty kartuskie mają podobne, podwójne futro). Ze względu na recesywny gen czarnego koloru z "niebieskich" rodziców mogą powstać wyłącznie koty "niebieskie.Niepożądaną cechą są jakiekolwiek wtrącenia koloru białego^.

Charakter:
Jak dla każdego kota, najważniejsze dla niego są pierwsze tygodnie jego życia, gdyż prawidłowo wychowane, mają niezwykłą zdolność nauczenia swoich ludzkich opiekunów rozumienia kociego świata. Młode kociaki są bardzo ciekawe otoczenia. Uwielbiają zabawy, tak samo jak dorosłe koty, po których nie zawsze to widać. Koty rosyjskie niebieskie są niesamowicie zwinne, poruszają się bardzo cicho. Mimo, że lubią zwiedzać każdy zakamarek mieszkania, rzadko zdarza im się coś zniszczyć . Są bardzo przyjacielskie, uwielbiają zabawy z opiekunem np: z piórkiem, sznurkiem. Lubią także towarzystwo innych kotów. W stosunku do ludzi są towarzyskie i niezwykle czułe. Kot rosyjski wybiera i przywiązuje się do jednego człowieka, któremu będzie to szczególnie okazywać. Starają sie "pomagać" przy wszystkich zajęciach. Wyjątkowa inteligencja kota rosyjskiego pozwala mu na nauczenie się prostych sztuczek, w tym aportowania. Cenią sobie spokój. Otwarty dom z niekończącymi sie odwiedzinami gości to nie jest miejsce dla "RUS'a". Są nieufne wobec obcych ludzi. Koty rosyjskie są bardzo ciekawe wszystkiego co nowe. Lubią podróżować, idealnym rozwiązaniem są samochodowe szelki zamiast transportera pozwalające kotu na obserwację otoczenia. Długo i troskliwie opiekują się swoim potomstwem (nawet półrocznym). Ze strony opiekuna potrzebują znacznej uwagi. Pozostawione samym sobie będą to bardzo mocno przeżywać. Kot rosyjski jest wyjątkowo eleganckim i wbrew obiegowym opiniom o kotach, lojalnym towarzyszem

Kot maine coon

Maine Coon jest jedną z najstarszych ras kotów w Północnej Ameryce. Na amerykańskim północnym wschodzie na terytorium zwanym obecnie Nową Anglią znaleziono pierwszego Maine Coona.

Istnieje wiele hipotez tłumaczących jak powstała rasa Maine Coon.

• Pierwsza zakłada, że występowały one dziko w stanie Maine skąd wzięły swoją nazwę. Człon nazwy Coon odnosi się do popularnej teorii, że są one wynikiem skrzyżowania kota domowego z szopem praczem (ang. racoon, popularnie coon). Chociaż pręgowany Maine Coon ze swoim pięknym pełnym ogonem wygląda jak szop pracz, połączenie takiegenetycznie byłoby niemożliwe.
• Inne wyjaśnienie odwołuje się do sprowadzenia kotów Angora Marie-Antoninette przywiezionych do Ameryki przez żeglarzy i europejskich kolonistów w końcu XVIII wieku.
• Trzecia historia odnosi się do wikingów, którzy mogli zabrać norweskie koty leśne na pokłady swoich statków gdy podróżowali przez Ocean Atlantycki do Nowego Świata. Norweskie koty leśne wyglądają podobnie do Maine Coonów i te koty mogły się skrzyżować z miejscowymi kotami, dając tym samym początek Maine Coona.

Maine Coon został uznany za rasę narodową Kanady. Po raz pierwszy pokazano go na wystawie w Nowym Jorku w 1860 r. W 1976 utworzono Maine Coon Breeders and Franciers Association i uznano rasę w USA. FIFe uznała ją oficjalnie w 1983.

Sześciotygodniowe kocięta Maine Coon

Wygląd

Maine Coon to kot pół-długowłosy średniego typu orientalnego. Średni ciężar dorosłego samca to 6 do 10 kilogramów, a samicy 4 do 7 kilogramów. Ciężar kotów Maine Coon sięga jednak często 11 kilogramów i więcej, a ich długość 1 metra. Okrywa włosowa składa się z dwóch warstw - podszerstka i włosów okrywowych. Ze względu na swoją budowę jest wodoodporna. Futro jest bardzo obfite na brzuchu i pośladkach, a na szyi układa się w charakterystyczną kryzę. U kotów tych dopuszczalne są wszystkie rodzaje umaszczenia, jednak najbardziej rozpowszechnione jest brązowe umaszczenie typu tabby.

Charakter

W wyniku sterowanej selekcji stały się rasą nie tylko piękną, lecz przede wszystkim pożądaną ze względu na to, że jej przedstawiciele przywiązują się do człowieka i – w porównaniu z innymi rasami kotów i innymi gatunkami zwierząt domowych – są bardziej towarzyskie i łatwiejsze we współżyciu.

Moim zdaniem: Te koty są przeuroczę!Polecam tej rasy kota ponieważ już jednego kotka , przepraszam kotkę tej rasy miałam, ale tylko przez miesiąc w tych wakacjach, ponieważ uciekła, ale miesiąc temu widziałam ją, lecz się mnie zlękła.. chciałabym aby wróciła :((.

Podoba mi się u nich bardzo futerko i tej ogon!

Daj prezenty..

O ja!Musiał dużo jeść! ;DD

Kot ashera

shera - zastrzeżona nazwa, pod którą firma Lifestyle Pets  sprzedawała stworzoną przez siebie odmianę krzyżową kotów. Ashery powstały przez skrzyżowanie kota domowego z afrykańskim serwalem. W programie hodowlanym miano użyć również kota bengalskiego - hybrydę kota domowego z dzikim kotem bengalskim pochodzącym z południowo-wschodniej Azji.

Jednak Ashery nie były pierwszymi kotami wyhodowanymi w ten sposób. Już wcześniej hodowcy uzyskali takie hybrydy nadając im nazwę Savannah. Kontrowersje budzi fakt, iż Ashera jest sprzedawana po kilkakrotnie wyższych cenach niż Savannah wynoszących od 22 do 125 tysięcy dolarów.

Kot osiąga bardzo duże rozmiary. Stojąc na tylnych łapach mierzy przeciętnie około 120 centymetrów.

Długość życia

20-25 lat

Waga dorosłego kota

10-15 kg

Te koty żyją bardzo długo
Gdy są dorosłe mają dużą wagę (10-15kg)!
Jest bardzo drogim kotem ( w Polsce kosztują ok. 20 tysięcy! )
Jego maść jest jakby u lamparda

Moje zdanie:
Moi rodzie napewno nie zgodzili by się na tak drogiego kota, nawet nie zgadzają się na takiego za 100 zł, a co dopiero za 20 tysięcy?:)
Bardzo mi się podoba ta rasa, do tego długo bardzo żyją, mają śliczną maść jak prawie u lamparda.



Podsumuwując:

Żywienie kota

Ostatnio dałam mojemu kotkowi Czarnuszkowi do zjedzenia marchewkę, kukurydzę i groszek z słoika.
Zjadł wszystko i jak widać bardzo mu to smakowało, więc zawsze gdy mam mieszankę warzyw z słoika do jedzenia dzielę się oczywiście z nim!
Więc jak widać każdy kotek powinien czasem zjeść sobie warzywa.Przed chwilą wyczytałam w interenecie, że koty mogą dostawać warzywa jako dodatek do posiłków.
Czarnuszek wraz z Kłębuszkiem lubi jeść jajka, więc zawsze im też daje je do posiłku, i bardzo im smakują.Nie które koty z tego co wyczytałam potrzebują także białka.
Koty powinny jeść także i ziemniaki, np : polane jakimś sosem, lub niech będzie na to posypana karma, lecz nie w wielkich ilościach ponieważ kot może zjeść tylko karmę a ziemniaczków nie!
Powinny też jeść ryby.. lecz niestety moje kotki: Czarnuszek i Kłębuszek i moja dawna Pusia z rasy Maine coon, też nie jadła ryb, żaden kot którego posiadam nie zjadł jeszcze ryby!
Woda- Koty powinny pić wodę , a nie tylko mleko.Np: Pusia prawie nigdy nie piła mleka tylko wodę ;).
Każdy kot zjada też chętnie trawę, wszyscy mówią gdy koty jedzą trawę ''że to na deszcz''. Może i tak?
Czarnuszek i Kłębuszek zawsze jedzą trawę, a potem pada..
A to czego koty nie powinny jeść!(PAMIĘTAJCIE!):
-kości drobiowych : koty mogą się nimi zatławić, łatwo się łamią po czym mogą poranić przełyk , pyszek albo i żołądek!
-surowego białka kurzego
-karmę dla psów
-suchej karmy : ale tylko jeśli cierpi na choroby dróg moczowych. Taki pokarm może bowiem zaostrzyć objawy choroby, a nawet zatrzymać mocz w organizmie - a to grozi śmiercią.

DBAJMY O SWOJE KOCHANE KOTKI!!:))

Kot bengalski

Koty bengalskie powstały poprzez skrzyżowanie dzikiego kota bengalskiego z kotemdomowym, w celu uzyskania kota domowego o pięknym umaszczeniu, zbliżonym dolamparta. We wczesnych krzyżówkach wykorzystywano np. koty egipskie, Indian Maus,burmskie i nieuznane rasy domowe. W miarę rozwoju tej rasy, czwarte pokolenie zostało ponownie skrzyżowane z lampartami azjatyckimi. Pierwsze trzy pokolenia tej właśnie krzyżówki są uznawane jako rasowe bengale (foundation bengals). Ostateczna, całkowicie udomowiona, uznana przez międzynarodowe organizacje rasa to tzw. SBT Bengals.

Cechy

Są bardzo zwinne. Z łatwością dostają się na czubki drzew, potrafią też pokonywać duże odległości wytrwale maszerując. Dobrze czują się też w środowisku wodnym, są świetnymi pływakami. Wiele dzikich leopardów wypróżnia się do wody, aby ukryć swój zapach przeddrapieżnikami (ta cecha została zachowana).

Można się spodziewać, że nowa rasa, wywodząca się od dzikiego kota odziedziczy po nim choć część tych cech. Ale w miarę jak kolejne pokolenia oddalają się od jego genetycznegodziedzictwa, niektóre z tych cech zanikają, można też nimi manipulować. U pierwszych pokoleń (foundation bengals) można zaobserwować pewną ostrożną inteligencję niewątpliwie odziedziczoną po przodkach.

Potrzebują one bezpieczeństwa i zazwyczaj z trudem przychodzi im adaptowanie się do jakichś zmian. Mają też problem z przywiązaniem się do człowieka, jeśli jednak tworzy się więź między kotem a jego właścicielem, to jest bardzo silna i jakiekolwiek jej naruszenie może spowodować trwałe zmiany w kociej psychice. Koty te nie są co prawda wojowniczo nastawione i gdy narazi się je na jakąś niewygodną sytuację, zazwyczaj uciekają do cichego schronienia.

Wygląda jak lampard!
Co o nim sądzicie?:))

Kot perski

Kot perski – jedna ze starszych ras kota domowego, zaliczana do grupy długowłosych. Jest to najpopularniejsza na świecie rasa kota. W Europie pojawiła się w XVII wieku.

Długość życia 

13–15 lat

Waga dorosłego kota 

2,5–6kg

Ilość kociąt w miocie 

3–4 (przeciętnie)

Usposobienie 

spokojne, miłe, łagodne, niewielkie talenty łowcze.

Umaszczenie 

rozmaite odmiany barwne (czarna, biała, ruda, niebieska, kremowa i inne, jest ich ok. 150). Również kolor oczu może być różny: niebieski, pomarańczowy lub mieszany (jedno niebieskie drugie pomarańczowe).

Budowa 

Budowa krępa. Kończyny silne. Głowa duża, masywna, szeroka, czoło wypukłe, policzki pełne, broda dobrze rozwinięta. Nos mały, szeroki, z tzw. stopem. Ogon puszysty na całej długości. Średnia długość sierści ok. 10 cm. Wewnątrz ucha a także między opuszkami palców wszystkich łap powinien znajdować się pędzelek sierści. Kolejną charakterystyczną cechą kota perskiego jest tzw.kryza, którą tworzy gęsta i dłuższa sierść od uszu wokół brody.

Kot syberyjski

Rasa kota domowego, zaliczana do ras półdługowłosych, pochodząca zSyberii. Zarejestrowana w FIFe dopiero w 1998 roku. Panuje przekonanie, że koty tej rasy nieuczulają ludzi tak jak koty innych ras, ponieważ ich ślina zawiera mniej białka fel d1.
Kot syberyjski to przedstawiciel jednej z naturalnych ras półdługowłosych. Oznacza to, że jego ewolucja przebiegała bez udziału człowieka. Początki rasy datuje się na XVII w., choć niektóre źródła podają nawet XI w. Pochodzi z Syberii i dlatego jest jednym z najczęściej występujących kotów domowych w Rosji. Kot ten został upowszechniony poza Rosją stosunkowo niedawno, na Zachodzie dopiero po upadku ZSRR. Rasę w 1989 r. odkryło w Związku Radzieckim małżeństwo Schultz, miłośnicy kotów z ówczesnego NRD. Zakupili kilka okazów w Leningradzie. Krótkie dzieje tej rasy w krajach zachodnich sprawiają, że jej dokumentacja genealogiczna jest nader skąpa. W Polsce hodowlę tej rasy rozpoczęto w roku1989, kiedy to Jolanta Sztykiel sprowadziła pierwszego kota syberyjskiego.
Koty syberyjskie to zwierzęta ruchliwe, żywiołowe, z dużym temperamentem. Są bardzo przyjacielskie, uczuciowe. Nie są agresywne, nie mają również niszczycielskich zapędów. Koty te bardzo lubią wspinać się i skakać, co potwierdza ich częste odpoczywanie na wysokich półkach i szafach. Są wspaniałymi myśliwymi. Jest prawdopodobne, że mieszkańcy Syberii używali ich jako "stróża" domu, ponieważ potrafił reagować mruczeniem na widok zbliżającego się obcego. W rodzinie jest serdeczny i towarzyski, nie natarczywy, niezależny.
Koty syberyjskie mają szerokie uszy, z wystającymi frędzelkami, lekko skośne oczy, frędzelki między poduszkami, na łapkach, portki na tylnych łapach.
Wielkość - średni lub duży, samice najczęściej mniejsze od samców. Samce od 8 do ponad 10 kg, samice do 6 kg. Ma masywne ciało o mocnym kośćcu. Kot o wyglądzie majestatycznym.

Kształt - nieco dłuższa, niż szeroka, łagodnie zaokrąglona.

Czoło - szerokie, lekko zaokrąglone.

Policzki - kości policzkowe dobrze rozwinięte, wysoko osadzone.

Nos - średniej długości, szeroki.

Broda - delikatnie cofnięta, profil pokazuje zakrzywioną linie od podbródka do nosa.

Kształt -  uszy średniej wielkości , szeroko otwarte u nasady, zaokrąglone na końcach.

Umiejscowienie - dość szeroko rozstawione, lekko nachylone ku przodowi. Wychodzą z nich kosmyki sierści.

Kształt -  oczy duże, lekko owalne, osadzone dość daleko od siebie.

Kolor - jednolity, każdy kolor jest dopuszczany młode koty mają najczęściej niebieskie oczy.

Struktura - mocny kościec, muskularny, mocny kark, szeroka klatka piersiowa

Nogi - średniej długości, proporcjonalne do tułowia, mocne.

Łapy - duże, okrągłe, z pęczkami długich włosów między palcami.

Ogon - szeroki i mocny u nasady, stopniowo zwężający się ku końcowi. Równomiernie puszysty. Sierść na ogonie gęsta i długa. Jeżeli uchwyci się ogon za koniec i uniesie, sierść nie powinna rozpadać się. Ogon średniej długości, zawinięty wzdłuż boku powinien dochodzić do łopatki.

Struktura - półdługie, bardzo gęste, włos okrywowy twardy, błyszczący, nieprzemakalny, wydłużający się od łopatek do zada, opadający na boki i górną cześć ogona. Podszerstek podwójny, gęsty i zwarty w porze zimowej, nieznaczny w porze letniej. Sierść nigdy nie zbija się w kołtuny. Sierść zdobiąca jest długa i gęsta w formie grzywy i kołnierza (tzw. kryza), lecz nie powinna być zbyt przerośnięta. We współczesnych tendencjach dopuszcza się dwie formy kołnierza - albo okrągły (równy na całej długości), lub owalny (dłuższy po bokach, a pod podbródkiem krótszy). nie jest dopuszczalny kołnierz trójkątny, jak u kotów norweskich leśnych. Na klatce piersiowej sierść zwarta i gęsta (tzw. żabot). Szeroki kołnierz podkreśla dostojny wygląd kota syberyjskiego. Za grzywą na szyi sierść trochę krótsza, co tworzy granicę między masywną głową i masywnie zbudowanym tułowiem. Okazałe "portki" i puszysty ogon.

Kolor - koty syberyjskie dzieli się obecnie na dwie odmiany kolorystyczne: tzw. klasyczne i Neva Masquarade. Wśród kotów umaszczonych klasycznie dopuszczalne są wszystkie kolory wliczając wszystkie odmiany kolorystyczne z białym z wyjątkiem kolorów: czekoladowego, liliowego, cynamonowego i oznaczeń. Występowanie koloru białego jest dozwolone m.in. jako biała gwiazda (płomyk), biały medalion, biała klatka piersiowa, biały na brzuchu, białe łapy oraz bicolour, arlekin, van. Umaszczenie Neva Mascarada to znaczenia typu point (maska, uszy, łapy, ogon)

Kot brytyjski krótkowłosy.

Kot Brytyjski krótkowłosy jest z Wysp Brytyjskich, temu nazwa ''Brytyjski''.
Za starszych czasów, po ich krótkim powstaniu, wykorzystywano je do łapania szczurów, lecz legendy nie da się tej udowodnić więc nie wiadomo.Rasa wywodzi się od kotów domowych zamieszkujących Wielką Brytanię.Jednak na skutek II Wojny Światowej, ta piękna rasa kotów została zagrożona.W latach 50. XX wieku hodowcy, przy pomocy krzyżowania z persem niebieskim, wzmocnili populację i poprawili cechy rasy.
Te piękne koty mają krótką i milutką sierść w dotyku do tego jest miekką.Mają różne umaszczenie.Zanotowano aż 150 oddmienych umaszczeń od jednokolorowych (niebieski, czarny, rudy, kremowy,czekoladowy,liliowy i biały) i także dwubarwne, oraz (TYLKO U KOTEK) trzybarwne!
Waży od 4 do 9 kg , jest największym krótkowłosym kotem.Wydaję się grubym kotem, a to przez jego krótko-średnie nogi.Na krótkiej szyi duża głowa z wyraźnymi policzkami i zaznaczoną brodą. Uszy szeroko rozstawione i zaokrąglone na końcach. Oczy duże, pomarańczowe, niebieskie, złociste, zielone, turkusowe.
Ich charakter jest łagodny i towarzyski.Jest także i cichy.Przywiązuję się do właściciela co sprawia że przez cały dzień, może za nim chodzić , aż zwróci na niego uwagę.Nie może on jednak przebywać w domu dla imprezowiczów.Jest dobrym kotem dla spokojnej rodziny, lubi ciszę siadając na okno, i wpatrując się przez je, lubi się wylegiwać w promieniach słońca.Sierść należy czesać raz w tygodniu gęstym grzebieniem.Należy pamiętać o regularnym przycinaniu pazórków  oraz kontorlii uszu i zębów.Przycinanie pazurków nie jest wskazane dla kotów wspinających się na drapaki, gdyż tracą wtedy możliwość bezpiecznego kontaktu z podłożem.

Bardzo podoba mi się rasa tego kota!( Z resztą wszystkie mi się podobają :)!)
Co o nim sądzicie?A może macie takiego kota?

Powitanie!

Witajcie!Postanowiłam założyć blog o jednym z pupilów który każdy człowiek napewno kocha- Koty.
A teraz kilka słów o mnie:

Nazywam się Anna, mieszkam w malutkiej wsi na Pomorzu.Moimi zainteresowaniami są koty, fotografia, grafika komputerowa, śpiew, rysowanie, fryzjerstwo i mnóstwo innych rzeczy!
Kocham koty bardzo. Mam dwa, jednego który ma dwa lata - Kłębuszka, i Czarnuszka który ma siedem miesięcy.Postanowiłam że stworzę bloga o kotach.Na tym blogu będę zamieszczać różne opisy ras, instrukcje i porady.
Zapraszam do dodania się do obserwatorów i skomentowania!!
A tu zdjęcia moich kotków:

Czarnuszek.



Kłębuszek i Czarnuszek